Rozdział 19

Przepraszam że taki krótki i nudny ale (szczerze) nienawidzę pisać ślubów i wesel więc strasznie i się to ciągnie... Mam nadzieje że następny rozdział będzie mi się pisało lepiej i szybciej. ☺

Miłego czytania!

Rozdział 19

Gideon

   Nareszcie! Jesteśmy małżeństwem! Gweny jest tylko moja… może nie tylko, jest jeszcze mój synek.

   Do moich uszu dobiegły okrzyki radości i owacje, oderwałem się od Gwen. Spojrzałem w jej oczy i zobaczyłem szczęście i bezgraniczną miłość, uśmiechnąłem się bo wiedziałem że ona z moich oczu może wyczytać to samo.

- Musimy iść. – szepnęła moja żona. Bez słowa wziąłem ją pod ramie i wyprowadziłem na dwór. Na schodach byli ustawieni nasi przyjaciele i rodzina, zaczęli obsypywać nas ryżem.

- Tak się cieszę! – wykrzyknęła Selina.

   Wsiedliśmy do białej limuzyny i pojechaliśmy do ogrodu, który moja matka wynajęła specjalnie na wesele, dojechaliśmy po piętnastu minutach. Selina organizowała to przez prawie miesiąc i wyszło cudownie…

   Stanęliśmy koło pustych stołów, zaczęło się dawanie prezentów. Jęknąłem w myślach.

   Pierwsza podeszła do nas Grace, Caroline i Nick. Grace miała na sobie… (niebieska sukienka)

- Tak się cieszę! – pisnęła dziewczynka, uśmiechnąłem się i podniosłem ją.

-Dlaczego? – zapytałem, Grace ściskała moją żonę. Caroline pocałowała mnie w policzek i postawiłem ją.

- Bo bardzo cię lubię. – odpowiedziała.

- Cieszę się waszym szczęściem! Zawsze myślałam że jeśli Loża się o tobie dowie to stanie się coś złego, miałam racje. Ale wybrnęliście z tego cało i, co najważniejsze, razem. – przytuliła nas i wręczyła dość durze pudełko.

   Następna była moja mama, ojczym, Lucy i Paul.

   Moja matka miała na sobie filoetową, prostą suknie do kostek i czarne szpilki, w ręce trzymała czarną torebeczkę. Lucy była ubrana trochę inaczej… (czarna sukienka)

- Synu, jestem z ciebie dumny. – powiedział ojczym wyciągając rękę. Uścisnąłem ją z miną skazańca, natomiast z uśmiechem odwróciłem się do mojej teściowej.

- Gideonie! Tak się cieszę! – wykrzyknęła rozradowana Lucy. Paul ścisnął mi rękę, tak mocno że aż się wykrzywiłem, i nachylił się do mojego ucha.

- Jeśli ją skrzywdzisz to przysięgam że wypróbuje nowy pistolet. – szepnął, pozornie przyjaznym tonem. Ciężko przełknąłem ślinę.

- Postanowiliśmy dać wam wspólny prezent! – zapiszczała moja matka – Proszę. – podała mi czerwone pudełeczko, otworzyłem je i zobaczyłem pęk kluczy – Kupiliśmy wam domek! – pisnęła.

- Niedaleko miasta ale w spokojnej okolicy, Lucy pomagała wybrać i urządzić pokoje więc powinien się podobać. – powiedział Paul, uściskali nas jeszcze raz i odeszli.

   Później przyjmowaliśmy prezenty od ludzi których znałem lub nie. Gdy już skończyliśmy usiedliśmy przy stole, orkiestra zaczęła grać. Wstałem i pochyliłem się lekko.

- Mogę prosić? – szepnąłem do Gwen. Specjalnie na tą okazje brała u mnie lekcje.

- Myślę że moja kuzynka sofa jest lepszą partnerką. – powiedziała i zachichotała.

- Niech pani się zgodzi. – popatrzyłem na nią figlarnie.

- Och, niech będzie. – wstała i podała mi swoją rękę, delikatnie ująłem ją. Gdy znaleźliśmy się na środku pustego parkietu kiwnąłem na zgodę do prowadzącego. Zaczęła grać powolna muzyka a my zaczęliśmy tańczyć.

- Pierwszy taniec pary młodej! – ogłosił mężczyzna. Wszyscy zaczęli się na nas patrzeć, po chwili inne pary zaczęły tańczyć. Piosenka się skończyła i wróciliśmy do naszego stolika.

Gwendylon

   Obserwowałam jak inni tańczą, rozmawiałam z gośćmi i bawiłam się z moim bratem. Nadszedł czas toastów, pierwszy był Gideon. Usiadłam przy stole, mój mąż wszedł na scenę i zaczął:

- Chcę wznieść toast za moją ukochaną żonę. Za to że jest ze mną w trudnych chwilach i że mnie kocha. Pragnę podziękować Lucy i Paulowi za to że dzięki nim Gwen mogła przyjść na świat. Grace dziękuje za to że tak wspaniale wychowała córkę. – wzniósł toast i usiadł koło mnie. W oczach miałam łzy, nie wiedziałam czy to ze wzruszenia czy przez hormony. Nachyliłam się i złożyłam na jego ustach delikatny pocałunek, wokół nas rozległy się wiwaty.

   Na scenę weszła Charlotta i włączyła mikrofon. Mała przepiękną sukienkę…

- Wiem że byłam kuzynką z piekła rodem, ale byłam zazdrosna. Teraz zrozumiałam że wy naprawdę mocno się kochacie. Wznoszę toast za przepiękną parę młodą!

   Później było jeszcze wielu którzy chcieli wznieść toast ale już ich nie słuchałam.

- Życzę ci wszystkiego najlepszego. – szepnęła do mnie Anna – Widziałaś gdzieś Gideona?

- Nie, on w ogóle przyszedł? – zapytałam szeptem.

- Nie widziałam go od…

- Tort! - krzyknęła moja młodsza siostra.

   Na środek sali wjechał piękny tort...

   Pokroiłam go razem z Gideonem i nakarmiliśmy się nim nawzajem, przez cały czas ktoś się śmiał. Było cudownie!

- Musicie już jechać. – powiedziała do mnie i Gideona Gace – Wasz nowy dom czeka. – dodała.

   Wstaliśmy i pożegnaliśmy się ze wszystkimi, wyszliśmy na dwór. Wsiedliśmy do limuzyny i ruszyliśmy w nieznane…

-----------------------------------------------

Mam nadzieje że się nie obrazicie na mnie za taki beznadziejny rozdział!

Proszę! Bądźcie wyrozumiali!

Kocham was, za to że jesteście ze mną.

Wika